Kategoria: Mertens, Mai & Cie

Manó Mai (1855–1917) był węgierskim fotografem; zaczynał terminować po roku 1867 u Pétera Kalmára przy ul. Andrássy w Budapeszcie, w latach 1873-1878 mieli wspólny zakład Kalmár és Mai. Terminował też w zakładzie Borsos és Koller, u Leopolda Bude w Grazu i znów u Kollera w Budapeszcie. W 1878 stał się niezależnym fotografem z zakładem na rogu Andrássy i Vilmos császár (do 1882), od 1879 również przy ul. Nagykorona na bazarze Lipótváros (wcześniej atelier Ágostona Bülcha). Atelier przy Andrássy 4 działało jako Mai és Társa utóda Békei Hermin (Mai i partnerzy, następcy Hermina Békei).

W Wiedniu wszedł w spółkę z Ede Mertensem i przejęli wspólnie po dr. Josefie Szekelym (1838-1901) atelier przy Opernringu, w wielkim gmachu naprzeciwko opery, tzw. Heinrichshofie (wejście od Kaertnerstrasse 42). Specjalizowali się w fotografii dziecięcej.

W Budapeszcie zbudował w 1894 atelier przy ul. Nagymező 20 i pracował w nim oraz we wcześniejszym, przy al. Váci 14 (z Jakobem Szigetim). Wiener Photographische Gesellschaft nagrodziło go za pisma teoretyczne, otrzymał srebrne medale w Székesfehérvár (1879) i Trieście (1882), wielkie uznanie zyskały jego portrety dziecięce na Wystawie Narodowej w Budapeszcie (1885), na Wystawie Tysiąclecia (1896) był w jury, a także otrzymał uznanie królewskie i srebrny medal. Złoty zaś – na Wystawie Światowej w 1900. Od 1885 cesarsko-królewski nadworny fotograf.