Zbiór: Post mortem
Fotografie post mortem, czyli wykonywane tuż po śmierci, były logiczną konsekwencją rysunków, przedstawiających słynne – lub drogie czyjemuś sercu – osoby na łożu śmierci. Zdarzało się, zwłaszcza w początkach fotografii, że było to jedyne zdjęcie danej osoby, toteż starano się, by wyglądała lub żywa: pozostawiano otwarte powieki, układano ją jakby spała albo wtórnie, w retuszu, nanoszono malowane oczy na powieki zamknięte.
Z czasem fotografie post mortem stały się raczej pamiątką z czuwania i pogrzebu – fotografowano zwłoki na katafalku, w otwartej trumnie, otoczone kwiatami. Obyczaj ten utrzymał się gdzieniegdzie jeszcze do dzisiaj, ale jest coraz mniej rozpowszechniony.
Mój zbiór jest pod tym względem różnorodny, obejmuje fotografie od lat 70 XIX w. niemalże do współczesności, jednak znaczna jego część wywodzi się z obszaru Bułgarii, gdzie ten typ fotografii był widać bardzo rozpowszechniony. Wyjaśnienie jest proste: trafiłem kiedyś na Allegro na handlarza, który zaczął wyszukiwać te zdjęcia dla mnie i co jakiś czas wysyłał mi kolejną partię, począwszy od dużych kartonów, na maleństwach kończąc.
