Kategoria: Risch-Lau

Atelier (a potem wydawnictwo pocztówkowe) powstało w roku 1885 to część wielkiej historii rodu Lentschów.

Rodzeństwo Lentschów to Anton (1838 – ok. 1885), Anna Katharina i Barbara. Anton pracował w Paryżu u Charlesa Reutlingera i w Monachium u Franza Hanfstaengla, po czym działał jako fotograf w Monachium (1864–1865) i Salzburgu (1867- ok. 1885). Jego siostry w roku 1847 wybrały się w podróż do Wiednia tratwą (!), w Innsbrucku spotkały wędrownego fotografa i u niego nauczyły się dagerotypii. Pracowały jako jedne z pierwszych kobiet-dagerotypistek (i kalotypistek) w Wiedniu. Ogłaszały się już w 1854 roku Anna Katharina została także wędrowną fotografką, podróżowała do Niemiec, Szwajcarii, Turcji i Rosji oraz na Bałkany. W Schaffhausen poznała swojego męża, szewca, Ferdinanda Backa. Osiedliłi się w Siegmaringen i we wrześniu 1860 roku Anna Katharina założyła pierwsze atelier w mieście – od roku 1862 również pod imieniem męża, który nie odnajdował się jednak w tej pracy. Na wspólnika dobrała więc Friedricha Kuglera i wspólnie mieli atelier ze szklaną altaną oraz nowoczesnym wyposażeniem.

W pracy pomagała im najstarsza córka Backów, Ida (1863-1955); inna wyszła za Gustava Bregenzera, nadwornego malarza, co spopularyzowało zakład, który otrzymywał odtąd zamówienia z dworu. Ida z kolei poślubiła fotografa Wilhelma Laua (1860-1892), który doradził przenosiny do Bregencji. Jeszcze przed wyjazdem zmarł ojciec rodziny, Ferdinand Back (1885), po czym wszyscy, łącznie z młodszymi córkami, Pauliną i Berthą. zamieszkali w tym austriackim mieście.

W Bregencji atelier (już w 1885) założyły wspólnie Anna Katherina i Ida (przy Roemerstrasse 22) – i to one tam głównie pracowały, a nie Lau, który zresztą zmarł w roku 1892. W 1896 Ida poślubiła Carla Rischa (zm. 1905) i stąd wzięła się nazwa atelier. W roku 1921 przejął je syn pary, Karl Risch, a w roku 1959 właścicielką była wdowa po nim, Renate Risch. Potem firmę przejął siostrzeniec Karla i Renaty, Beato Barnay.

W roku 1985 firma – po wojnie koncentrująca się na wydawaniu pocztówek – liczyła 22 pracowników i 3 tys. klientów, głównie z Austrii.