Kategoria: Vasari (studio)

Cesare Vasari (1846-1901) fotograf włoski z Arezzo, przybył do Rzymu zapewne ok. roku 1866 i zaczął tam działać wykonując zdjęcia dla sklepów z pamiątkami oraz innych fotografów, m.in. wdowy po Tommaso Cuccionim, Isabelli (której w 1875 sprzedał 86 negatywów z rzeźbami cesarzy rzymskich w Muzeach Kapitolińskich). Zapewne ok. roku 1880 otworzył przy via S. Maria 7a (działał tam do 1891) własne atelier, jedno z pierwszych specjalizujących się w zdjęciach dzieł sztuki i architektury. M.in. do 1910 wykonał dużą pracę nad dokumentacją Kaplicy Sykstyńskiej. Po przenosinach do Florencji pozostawił w 1898 roku rzymskie atelier wnukowi, Alessandrowi (1866-1929), a on z kolei synowi Tommasowi (1894-1971); obaj oni stworzyli kronikę przemian Rzymu w okresie faszyzmu, wojny i lat powojennych. Syn Tommasa, Giorgio (1931-2004) dokumentował powojenny boom gospodarczy i rzymską olimpiadę w 1960 roku. Jego synowie Alessandro (ur. 1957), Andrea i Francesco, stworzyli Archiwum Fotograficzne Vasarich. Kolekcję odbitek ma muzeum George Eastman House, ponad 5 tys. szklanych negatywów przechowuje Istituto Nazionale per la Grafica, a 350 tys. negatywów czarno-białych i kolorowych z późniejszego okresu, od 1910 roku – CSAC na Uniwersytecie w Parmie. Sam Alessandro zaś nadal prowadzi zakład fotograficzny.