Kategoria: Wasservogel Sigmund

Fotograficzna dynastia Wasservoglów stworzyła jedno z najważniejszych atelier na Morawach na przełomie XIX i XX wieku, z filiami w Prościejowie, Wiedniu, Bielsku-Białej, Opawie, Krnowie i Ostrawie.

Zaczęła się od Joachima (1817-1905), który w roku 1867 sprowadził się z rodziną do Ołomuńca. Z początku z synem Sigmundem Salomonem (1846-1909) pomagali w atelier Hermanna Seeburgera przy ulicy Ostružnickéj 25. W roku 1870 Sigmund uzyskał prawo wykonywania zawodu i przejął atelier A. Pichlera–Čurdy przy placu Horním 7. Po śmierci Sigmunda firma przeszła na jego syna, Adolfa (1880-), który pracował w niej od młodych lat. W roku 1918 pozwolono mu zmienić nazwisko na Waldek i firma nazywała się odtąd „A. Wasservogel, c.-k. Fotograf, właściciel Adolf Waldek”, w tym też roku Hilda Waldekova została jego partnerką w firmie (mieli dwie córki, Margarethe, ur. 1912, i Johannę, ur. 1917). W roku 1924 z nazw usunięto „c.-k. Fotograf”, a w 1938 zmieniono nazwę na „atelier A. Waldek”. W 1939, Adolf Waldek (z powodu przepisów antyżydowskich) przekazał firmę żonie obwieszczając, że prowadziła ją sama już od roku 1918; w roku 1941 popełnił samobójstwo, zażywając truciznę. Jego córka Margarethe poślubiła Roberta Goldbergera i w 1942 roku wywieziono ich oboje z synkiem Peterem do obozu w Theresienstadt, potem do Auschwitz, gdzie została zamordowana wraz z synem w 1944; Robert zmarł w 1945 roku w Dachau.

Atelier w czasie wojny prowadziła Hilda Waldeková z córką Johanną. W 1945 atelier upaństwowiono i postawiono na jego czele Rudolfa Smahela (obie pracowały tam do 1946 roku, kiedy wyjechały do Niemiec), którego zwolniono w 1949, zastępując go Jaroslavem Juryškiem który w 1950 roku przeniósł studio z Górnego Placu 7 na Dolny Plac 49, w ten sposób kończąc historię atelier.

Za: http://kehila-olomouc.cz/rs/soucastnost/stolpersteine-2/adolf-waldek-wasservogel/