Cleo de Merode

Cléo (właśc. Cléopatra Diane) de Mérode (1875–1966), tancerka francuska czasów Belle Époque.

Córka austriackiego pejzażysty, barona Karla von Merode, w wieku lat ośmiu rozpoczęła naukę tańca, zadebiutowała jako jedenastolatka.

Szybko zabłysnęła jako gwiazda i piękność pierwszej wielkości, jej wizerunki stworzyli m.in. Nadar, Boldini, Toulouse-Lautrec. Charakterystyczna fryzura, zakrywająca ponoć nieco odstające uszy, spowodowała plotkę, że dziki kochanek de Merode, apasz, obciął jej uszy brzytwą.

W 1896 roku została ponoć ostatnią kochanką belgijskiego króla-zbrodniarza, rzeźnika Konga, sześćdziesięciojednoletniego Leopolda II. Występowała w całej Europie i Stanach Zjednoczonych. W 1926 roku Fern Andra (P-638) odegrała rolę de Merode w filmie  Frauen der Leidenschaft.

Po pięćdziesiątce zakończyła taneczną karierę i osiadła w Biarritz. W 1955 wydała autobiografię „Balet mego życia”. Spoczęła na paryskim Père Lachaise.

(datowanie wg opinii specjalistki od mody z epoki, p. Olgi Jonarskiej: Fotografia musiała być wykonana w 1897 – trend tamtego sezonu: „motylkowe” bufki u nasady rękawów.)