Modest Męciński w tytułowej partii w „Lohengrinie” Wagnera

Zdjęcie zapewne wykonane we Lwowie po występie Męcińskiego, 3 I 1903.

Modest Męciński (1875-1935) Śpiewak operowy, tenor. Urodził się w rodzinie wiejskiego księdza. Uczył się w gimnazjum – do szóstej klasy w Drohobyczu później w Samborze, studiował w Seminarium Duchownym we Lwowie. Opanował sztukę śpiewu pod kierownictwem profesora Lwowskiego Konserwatorium Walerego Wysockiego i Juliusza Stockhausena we Frankfurcie nad Menem (Niemcy). Tam zaczął występować na koncer­tach, a 18 IX 1901 debiutował w operze frankfurckiej w partii Lionela („Marta”). Potem występował w innych miastach niem., a także w Galicji, gdzie śpiewał często na koncertach ukraińskich. Od 3 I 1903 występował gościnnie w T. Miejskim we Lwowie śpiewając partie Lohengrina („Lohengrin”), Maksa („Wolny strzelec”) i Jontka („Halka”). Później był zaangażowany w operze w Karlsruhe, a od 1905 w Sztokholmie. Śpiewał też goś­cinnie w t. Covent Garden w Londynie. W sez. 1908/09 zaangażowany był w T. Miejskim we Lwowie, potem znów w Sztokholmie; w 1910-26 należał stale do zespo­łu opery w Kolonii wyjeżdżając jedynie na gościnne występy, m.in. do Berlina, Kopenhagi, Amsterdamu i Wiednia. Od 1926 prowadził szkołę śpiewu w Sztok­holmie. Był tenorem bohaterskim, miał wg F. Pajączkowskiego ,,piękny, rozległy, bohaterski, jasno brzmią­cy głos”. Śpiewał m.in. partie tyt. w operach „Zygfryd”, „Faust”, „Tannhauser”, „Bolesław Śmiały” oraz partie Cania („Pajace”), Radamesa („Aida”), Eleazara („Żydówka”).

Za: encyklopediateatru.pl