Rudolf Laubenthal i Julius vom Scheidt w „Złotym krzyżu”

Rudolf Laubenthal (1886-1971), niemiecki śpiewak operowy (tenor bohaterski). Po sukcesach na festiwalu bachowskim w Eisenach został zaproszony do pracy w Deutsche Oper w Berlinie (1914-1923), z początku jako tenor liryczny, potem bohaterski. W 1923 przeniósł się do Metropolitan w Nowym Jorku.

Julius vom Scheidt (1877-1948), śpiewak operowy (baryton), debiutował w 1899 w Kolonii i śpiewał tam do 1916, a potem do 1924 w Berlinie w Deutsches Oper, a następnie do 1930 w Hamburgu w Stadttheatrze.

Kartkę – jak widać z pieczątki – sprzedano w berlińskim rodzinnym sklepie muzycznym Päsold. Patriarchą rodu był Johann Carl Päsold, który od 1881 roku prowadził w Fleissen (dzisiejsza Plesná w Czechach) sklep wysyłkowy z instrumentami „Pod Lirą”. W 1910 firmę odziedziczyli Berthold i Albert Päsoldowie, zapewne synowie Johanna Carla. Inny syn, z zawodu konstruktor instrumentów muzycznych, Wilhelm (1888-przed 1926) w roku 1913 poślubił Charlottę z Schulzów (1891-1976) i założył sklep w Berlinie przy operze (Deutsches Oper w Charlottenburgu) przy Bismarckstrasse 38. W 1926 wdowa po Wilhelmie weszła w spółkę z jego starszym bratem, Eduardem (1883-1974). Do 1919 roku sklep mieścił sie przy Bismarckstrasse 38, od 1920 pod numerem 39 (acz nie jest pewne, czy to nie ten sam budynek ze zmienioną numeracją). Firma przetrwała zniszczenie opery w czasie wojny i działała do ok. 1975 roku.