Zbiór: Union cases

W roku 1854 amerykański dagerotypista Samuel Peck, wynalazł i opatentował sposób wykonywania twardych, trwałych opraw do dagerotypów, wykonanych z czegoś w rodzaju wczesnego plastiku, który nazwał „union”, ‚stopem’. Materiał ten był mieszaniną szelaku, pyłu drzewnego, chemikaliów i barwnika (z reguły brązowego lub czarnego), którą podgrzewano, wlewano do form, a następnie czekano aż zastygnie. Są znacznie rzadsze niż pozostałe wczesne oprawy fotograficzne, czyli skrzyneczki wykonywane z drewna oklejonego imitacją skóry.

Równolegle z Peckiem swoją wersję opracowywał od 1852 Alfred Critchlow z Florence w stanie Massachusetts. W 1853 założył firmę A.P. Critchlow Co., a cztery lata później sprzedał spółkę Davidowi G. Littlefieldowi, który po roku zmienił jej nazwę na Littlefield, Parsons & Co (1858). Wyprodukowała ona więcej wzorów opraw termoplastycznych niż jakakolwiek inna firma – dziś znanych jest ponad 390 form. W maju 1866 Littlefield, Parsons & Co. przekształciło się we Florence Manufacturing Co., ale był to zmierzch epoki dagerotypów i ambrotypów, w Stanach zaczęły królować tańsze i niewymagające opraw ferrotypy i techniki papierowe.

Inny istotny wytwórca union cases, firma Holmes, Booth and Haydens, została założona w 1853. Jako pierwsza wprowadziła do produkcji kolory inne niż czarny lub brązowy (dziś rzadkie i poszukiwane: zielone, pomarańczowe i jasnoczerwone).

Wadham’s Manufacturing Company z Torrington w stanie Connecticut zaczęło produkować oprawy w latach 50. XIX w. Jako jedyne stosowały patentowane zawiasy Kingsley & Parker (umiejscowione na skrajach oprawy, co doprowadziło do licznych uszkodzeń, co doprowadziło firmę do upadku).

Inni znani wytwórcy to A. B. Chapman, Levi Chapman i Francis C. Key and Sons, wszyscy z Nowego Jorku.

Dotychczas zarejestrowano i opisano 1179 rozmaitych wzorów union cases.