Ks. Józef Wyszyński, członek Delegacji Miejskiej

Jedno ze zdjęć wykonanych przez Karola Beyera w roku 1861 do zbiorowego (fotomontażowego) portretu Delegacji Miejskiej. Po zastrzeleniu Pięciu Poległych (27 II 1861) Beyer nie tylko wykonał zdjęcia ciał (łączone potem w patriotyczne panneaux), ale też wszedł w skład Delegacji i sportretował każdego z czternastu jej członków (poza fotografem: bankier Leopold Kronenberg, pisarz Józef Ignacy Kraszewski, lekarz Tytus Chałubiński, kupiec Franciszek Ksawery Szlenkier, Teofil Piotrowski, bankier Mathias Rosen, dziennikarz Józef Kenig, Józef Wyszyński, Jakub Piotrowski, ksiądz Józef Stecki, szewc Stanisław Hiszpański, urzędnik, frankista Jakub Lewiński i adwokat August Trzetrzewiński). Wykonywał po 2-3 ujęcia, z których następnie wykonał zbiorowy portret-fotomontaż.

Józef Wyszyński (1811-1880) ksiądz, uczestnik ruchu narodowego, sybirak. Kanonik kapituły archidiecezji warszawskiej,  wikariusz parafii św. Karola Boromeusza przy ul. Chłodnej w Warszawie, w 1856-1863 był również profesorem warszawskiej Akademii Duchownej Rzymsko-Katolickiej. Sympatyk ruchu niepodległościowego na początku lat 1860-tych., współorganizator manifestacji patriotycznych w Warszawie, blisko współpracując na tym polu z wikarym tejże parafii ks. Józefem Steckim. Po zastrzeleniu 5 manifestantów 27 II 1861 na Krakowskim Przedmieściu wszedł razem ze Steckim w skład złożonej z czołowych przedstawicieli społeczności warszawskiej Delegacji Miejskiej, prowadzącej negocjacje z władzami w celu uspokojenia sytuacji. Był też członkiem Dyrekcji Konstablów, ochotniczej straży, która po wydarzeniach 27 II 1861 pełniła w stolicy funkcje porządkowe oraz przewodniczącym Komitetu Wsparciowo-Pomnikowego. Aresztowany 19 X 1861 i osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej w ramach represji spadłych na duchownych po zamknięciu kościołów w Warszawie na znak protestu przeciw wtargnięciu wojska 15 X t.r. do katedry św. Jana i kościoła św. Anny, gdzie odbywały się nabożeństwa patriotyczne związane z rocznicą śmierci Tadeusza Kościuszki. Decyzją namiestnika Królestwa Polskiego gen. Lüdersa w marcu 1862 zesłany do gub. tobolskiej w Syberii Zachodniej. Po powrocie w sierpniu t.r. na skutek amnestii z 29 IV, ponownie objął funkcję wikarego w swojej dotychczasowej parafii. W czasie powstania styczniowego ponownie aresztowany i uwięziony w X Pawilonie w październiku 1863. Decyzją namiestnika gen. Fiodora Berga, aprobującego wniosek Stałej Komisji Śledczej z 4 XI 1863 skazany na zesłanie syberyjskie. Zmarł na Syberii.

za: http://muzeum-niepodleglosci.pl/xpawilon/ks-jozef-wyszynski/