Lina Cavalieri, sopran

Natalina „Lina” Cavalieri (1874–1944), włoska sopranistka, „najpiękniejsza kobieta świata”.

Osierocona w wieku lat piętnastu, trafiła do prowadzonego przez zakonnice sierocińca, skąd uciekła z trupą teatralną. Występowała w kawiarniach i teatrzykach, równocześnie kształcąc głos. W 1900 roku poślubiła pierwszego męża, księcia Aleksandra Bariatyńskiego. Śpiewała na najsłynniejszych scenach operowych świata i na parę lat osiadła w Nowym Jorku, gdzie jej drugim mężem został dziedzic fortuny Astorów i Winthorpów, Robert Winthrop Chanler (rozwiedli się po miesiącu miodowym). Po rozwodzie Cavalieri wróciła do Europy, gdzie robiła karierę w carskej Rosji. W 1913 roku poślubiła Luciena Muratore, tenora.

Odeszła ze sceny i zaczęła prowadzić salon urody Parisian Institut de Beauté (wypuściła własne perfumy Mona Lina), pisać felietony o urodzie do pisma „Femina”, wydała książkę „Moje sekrety urody”, po czym w 1915 zaczęła karierę filmową we Włoszech i w USA.

Poślubiwszy czwartego męża, Paola d’Arvanni, powróciła do Włoch – w czasie II wojny zgłosiła się jako ochotniczka na pielęgniarkę. Zginęła w roku 1944 w willi pod Florencją – w czasie bombardowania cała służba uciekła do schronu, a Cavalieri z mężem nie zdążyła, bo ratowali cenną biżuterię.