Maria z hrabiów Łubieńskich Skarzyńska pod koniec życia

p. Skarzyńska córka min. Łubieńskiego

Maria z hrabiów Łubieńskich Maksymilianowa Skarzyńska, urodzona w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia roku 1788. Owdowiała w wieku lat 25 (mąż, któremu zdążyła urodzić trójkę dzieci, był ledwie dwa lata starszy) i była wdową przez prawie 52 lata. Zmarła w kwietniu 1865 roku i to zdjęcie musi pochodzić z ostatnich lat jej życia: stara, słaba, półleży w fotelu, przyodziana w gruby watowany szlafrok z tkaniny w kwiaty, na który narzuciła jeszcze czarny szal.

To, co jest ciekawe – poza faktem, że rzadko widzimy na fotografiach ludzi pamiętających czasy sprzed ostatniego rozbioru Polski – to miejsce. Karol Beyer, „ojciec polskiej fotografii”, podobnie jak większość fotografów w jego czasach, zdjęcia portretowe z reguły wykonywał w swoim zakładzie przy Krakowskim Przedmieściu, z dogodnym oświetleniem, własnymi meblami atelierowymi, i tak dalej. To jednak jest zdjęcie wykonane u Skarzyńskiej – zapewne w jej warszawskim mieszkaniu w domu Gallego (kamienicy Helbinga przy Senatorskiej). Większość pokoju została przysłonięta kaszmirowym ciemnym szalem, tylko po lewej widać skrawek ściany z rozmytymi prostokątami wiszących na ścianie obrazów. Bliżej – biedermeierowski stoliczek z nogą w kształcie liry, założony drobiazgami. Nie przyszła góra do Mahometa, przyszedł Beyer do Skarzyńskiej.