Szkła z Urzecza

17.5×23.5 cm Data: 1897. Zachowana bibułka ochronna.

„Szkła z byłej fabryki radziwiłłowskiej w Urzeczu, niegdyś w księztwie sławione (obecnie powiat Bobrujski), stanowiące własność Dra Konstantego Frąckiewicza w Słucku. Zdjęcia dokonane dla Akademii Krakowskiej, staraniem Aleksandra Jelskiego, w roku 1897tym”

Pieczęć: Biblioteka i Muzeum Starożytności Aleksandra Jelskiego w Zamościu (nie chodzi o Zamość, tylko o Zamoście w rej. puchowickim pod Mińskiem, obecnie na Białorusi, gdzie Jelski miał rodzinny majątek).

Aleksander Jelski (1834-1916)  – białoruski działacz społeczny, pisarz i etnograf. W 1892 członek Komisji Historii Sztuki Akademii Umiejętności w Krakowie. Napisał przeważnie pod pseudonimem „Litwin-obywatel” lub „Bocian z nad Ptycza” wielu artykułów, broszur, prac popularnych publikowanych m.in. w „Kurjerze Wileńskim” i innych czasopismach polskich.W „Słowniku geograficznym” zamieścił kilka tysięcy opisów miejscowości ziemi mińskiej.. Przełożył „Pana Tadeusza” na białoruski. Zgromadził znaczną bibliotekę i cenne zbiory historyczne, numizmatyczne, etnograficzne oraz galerię obrazów polskich i obcych. Zbiory te uległy częściowemu zniszczeniu w czasie rewolucji bolszewickiej

Teść Zygmunta Glogera, który w „Encyklopedii Staropolskiej” podaje:

„Aleksander Jelski napisał nader cenną rozprawę p. t. „Wiadomość historyczna o fabryce szkieł i zwierciadeł ozdobnych w Urzeczu radziwiłłowskiem na Litwie” z 37 cynkotypami w tekście. Rozprawa ta drukowana w VI tomie „Sprawozdań Komisyi do badania historyi sztuki w polsce” (str. 232 — 263) wyszła także w oddzielnej odbitce (Kraków, 1899 r.).”