Bolesław Wołodkowicz, kolekcjoner, jako dziecko

Bolesław Wołodkowicz (1859-1897) pochodził z zamożnej rodziny z Ukrainy. Jego ojciec, Władysław (1832-1889) był właścicielem dóbr na Podolu, stryj Konstanty był bogatym fabrykantem i filantropem (oraz ojczymem drugiej żony Sienkiewicza; było to zresztą małżeństwo krótkie i nieudane). Matka, Zofia z Idlów (1842-1900) wychowywała się u Potockich w Niemirowie na Podolu. Rodzice Bolesława sprowadzili się do Krakowa, gdzie w latach 1884-1885 Stryjeński i Ekielski rozbudowali dla nich pałacyk przy ul. Lubicz (dziś tuż obok starego dworca, mieści pocztę). Bracia Wołodkowiczowie kupowali obrazy Matejki, ojciec Bolesława pozował też do postaci Jana Łaskiego w „Hołdzie Pruskim”, należał też do nich zaprojektowany przez Matejkę fotel, w którym siedzi na autoportrecie namalowanym do zbiorów hr. Korwin-Milewskiego.

Niestety, Bolesław, młody i lubiany prawnik, który sam był zbieraczem instrumentów naukowych i dzieł sztuki, ciężko się rozchorował i po trzech latach cierpień zmarł. Matka jego kolekcję rozdysponowała między Dom Matejki, Muzeum Czartoryskich, Akademię Sztuk Pięknych a Uniwersytet Jagielloński. Ufundowała też kościół i klasztor sercanek przy Garncarskiej, gdzie zamierzała też osiąść do śmierci – tak się jednak nie stało. Powracając z Odessy, została w okolicy stacji Popieluchy brutalnie uderzona tępym narzędziem, a następnie zamordowana 14 ciosami noża – być może wiozła przy sobie większą sumę podjętą w odeskim banku. Pochowano ją najpierw w pobliskim majątku, a pół roku później, w lutym 1901, złożono do grobowca w Krakowie.

Więcej: https://issuu.com/hereditas/docs/20120910/32