Kategoria: Brandel Konrad
Konrad Brandel (1838-1920) – fotograf, wynalazca, fotoreporter, kronikarz Warszawy, współpracował m.in. z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, „Fotografem Warszawskim” i „Wędrowcem”. Twórca unikatowej dokumentacji fotograficznej Warszawy końca XIX w.
W 1858 roku Konrad ukończył klasę chemiczną warszawskiego Gimnazjum Realnego i rozpoczął pracę w zakładzie fotograficznym Karola Beyera, gdzie zajmował się pracą w ciemni, ale wykonywał również zdjęcia w plenerze. Należały do nich fotografie, które zrobił 30 lipca 1865 r. z gondoli lecącego nad Warszawą balonu. Tym samym jest autorem najstarszych polskich zdjęć lotniczych i najprawdopodobniej jedynym Polakiem, który w XIX wieku fotografował z balonu.
W 1865 roku otworzył przy ul. Nowy świat 57 (nr hip. 1249) wraz z bratem Władysławem i Marcinem Olszyńskim (z którym pracował w zakładzie Beyera) studio fotograficzne pod nazwą „K. Brandel i S-ka”. Przy atelier funkcjonowała również światłodrukarnia. Około 1873 roku Olszyński wycofał się ze spółki z Brandlami i założył własny zakład – „Prim”. Pod koniec XIX wieku zakład przeniósł się na ul. Szpitalną.
Zakład wykonywał głównie fotografię portretową a także wytwarzaniem kalendarzy fotograficznych. Brandel wykonywał również bezinteresownie zdjęcia chorób skórnych i innych schorzeń dla profesorów Uniwersytetu Warszawskiego, za co w 1875 otrzymał tytuł fotografa Uniwersytetu Warszawskiego. Na Wystawie Politechnicznej w Moskwie w 1872 roku firma otrzymał dwa medale: srebrny i srebrny wielki. Dwa lata później za Album fotograficzny chorób skórnych Brandel dostał w Paryżu medal od Société française de photographie.
Od początku lat 60. Brandel wykonywał zdjęcia Warszawy, z których część pojawiała się w prasie jako ryciny (np. zamieszczona w ostatnim numerze „Kłosów” panorama Warszawy z Wieży Zegarowej Zamku Królewskiego, wykonana drzeworytniczo według rysunku Adolfa Kozarskiego, który do jego wykonania posłużył się fotografiami Brandla z 1873 roku). Ponadto Brandel wydawał cykle widoków Warszawy w formie albumów.
Pod koniec lat 80. Brandel prawdopodobnie zaczął coraz bardziej koncentrować się na fotografii reportażowej i prasowej. Po roku 1900 wycofał się z pracy i przeniósł się wraz z drugą żoną, Jadwigą z Kunklów, do posiadłości w Łyszkowicach. W 1905 roku został honorowym członkiem Warszawskiego Towarzystwa Fotograficznego.
Za: Wikipedia
